Podstawy zarządzania środowiskiem
Prowadzący przedmiot: dr inż. Krzysztof Pikoń
Cel
Celem studiów jest zapoznanie słuchaczy z treścią zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego, mechanizmami oraz narzędziami jego wdrażania pozwalającymi na: kreowanie i restrukturyzowanie struktur gospodarczych, samodzielne rozwiązywanie konkretnych zagadnień ekologicznych oraz podejmowanie optymalnych decyzji na rzecz środowiska.
Zakres tematyczny
Zarządzanie środowiskiem oznacza zarządzanie użytkowaniem, ochroną i kształtowaniem środowiska, czyli zarządzanie ochroną środowiska w szerokim tego słowa znaczeniu - w sposób bezpośredni i pośredni, na "końcu rury", w procesach produkcyjnych oraz w czasie pozaprodukcyjnej aktywności społeczeństwa i pojedynczych osób. Zarządzanie środowiskiem zintegrowane z ogólnym systemem zarządzania np. w przedsiębiorstwie lub gminie, nazywa się zarządzaniem środowiskowym lub proekologicznym.
Podstawowym celem każdego przedsiębiorstwa jest generowanie zysku. Dopiero w momencie kiedy firma go przynosi lub jest on prognozowany przez właścicieli, mają oni możliwość określania celów innych niż ekonomiczne związanych między innymi z rozwojem firmy, jej personelu, itp. Do działań tych coraz częściej zalicza się również budowę odpowiedniego wizerunku przedsiębiorstwa jako odpowiedzialnego społecznie, który na obecny rynku odgrywa coraz istotniejszą rolę w budowaniu przewagi konkurencyjnej.
Wyśmienitym narzędziem do budowy wizerunku odpowiedzialnego społecznie przedsiębiorstwa jest wdrożenie i utrzymywanie oraz ciągłe doskonalenie systemów zarządzania zgodnych z międzynarodowymi normami (ISO) oraz dobrymi praktykami zarządzania, ukierunkowanych pośrednio lub bezpośrednio na budowę odpowiedniego wizerunku. Jednym z najpopularniejszych systemów zarządzania wdrażanym przez przedsiębiorstwa działające nie tylko w Polsce, ale i w Europie i na całym świecie jest System Zarządzania Środowiskiem (EMS – Environmental Management System) zgodny z wymaganiami ISO 14001.
Norma stanowiąca podstawę tego systemu, opracowana przez Międzynarodową Organizację ds. Normalizacji, została opublikowana w około 160 krajach przez krajowe komitety normalizacyjne (w Polsce przez PKN czyli Polski Komitet Normalizacyjny). Pomimo iż kraje te mają niekiedy niezwykle zróżnicowaną kulturę, norma, zgodnie z zasadami światowej normalizacji, posiada dokładnie tę samą treść.